\n\n Monografia jest pierwszym opracowaniem na polskim rynku wydawniczym poświęconym w całości problematyce zakresu podmiotowego umowy o arbitraż. Porusza przy tym zagadnienie tzw. Nie-sygnatariuszy (z ang.
non-signatories), tj. Podmiotów, które pierwotnie nie zawarły zapisu na sąd polubowny, lecz wobec których, jak się przyjmuje, należałoby powiększyć jego skuteczność. \n \n Opracowanie posiada wielkie rozważania prawnoporównawcze, zezwalające zrozumieć istotę poruszanych instytucji, także na gruncie prawa polskiego.
Autor nie tylko omówił i dokonał krytycznej weryfikacji dotychczasowych teorii funkcjonujących w Polsce, ale także zaproponował rozwiązania zezwalające dobrze ująć podmiotową wydajność zapisu na sąd polubowny.
Udzielił też odpowiedzi na pytanie, czy istniejące w praktyce międzynarodowego arbitrażu handlowego lub w innych porządkach prawnych koncepcje zwiększenia zakresu podmiotowego zapisu mogą znaleźć użycie w krajowym porządku prawnym.\n \n Książka jest asygnowana z zasady dla sędziów, adwokatów i radców prawnych mających wątpliwości co do sprawności zawarcia przez strony umowy o arbitraż i atrybuty sądu polubownego do rozpoznania sporu.
Zainteresuje ponadto pracowników naukowych zajmujących się tą tematyką.
