Polityczne znaczenie „Solidarności", a także ugrupowań postsolidarnościowych w ostatnich trzech dekadach eksponuje w szczególności to, że w tym okresie, w latach 1993–1997, a także 2001–2005, środowiska te nie współtworzyły parlamentarnego zaplecza dla rządu.
Gabinety Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego, Jana Olszewskiego, Hanny Suchockiej i Jerzego Buzka postsolidarnościowy charakter miały bez dwóch zdań. Utrzymując jednak narrację o ugrupowaniach post-postsolidarnościowych, należałoby do tego grona zaliczyć także rządy stworzone z udziałem Prawa i Sprawiedliwości i Platformy Obywatelskiej, czyli gabinety z lat 2005–2019.
Uznając zasadność tego typu propozycji, postsolidarnościowy charakter miały rządy sprawujące w ostatnich trzech dekadach władzę poprzez 22 lata. Uwzględniając powyższe rozważania, należy również podkreślić, iż w ostatnich latach zainteresowanie motywem rządów i partii postsolidarnościowych ponownie wzrasta.
Podsumowania działalności rządów solidarnościowych podjęli się Antoni Dudek oraz zespół badaczy z Arkadiuszem Żukowskim na czele. Swych opracowań doczekały się także niektóre partie o solidarnościowym rodowodzie, np.
Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna, Unia Wolności czy Akcja Wyborcza Solidarność […]. Zauważamy jednak, iż ta tematyka nadal wymaga aktywności badawczej i rzetelnej analizy. Tym również motywowaliśmy przygotowanie prezentowanego opracowania.
Za cel postawiliśmy sobie wieloaspektowe przedstawienie wielu problemów z zakresu funkcjonowania partii postsolidarnościowych w ciągu ostatnich trzech dekad.
