Niniejszy tom zdaje się nie tylko kontynuować kierunki poszukiwań zmian pożądanych w edukacji,nawet pokaźnie wykracza zawartością ponad tytuł całości opracowania monograficznego. Dostarcza bowiem wiedzy o aktualiach na temat pielęgnowania ciągłości prawidłowych tradycji dydaktycznych przez poszukiwania odpowiedzi o wymagania współczesności edukacyjnej, aż po odszukiwanie wizji prognostycznych przemian pożądanych społecznie i naukowo.
Każda zmiana, także ta w obszarze edukacji, niesie za sobą pewien potencjał rozwoju, postępu. Publiczny dyskurs towarzyszący wprowadzanym zmianom, może służyć uwalnianiu owego potencjału, staje się bowiem przestrzenią i kontekstem dla dialogów o wprowadzanych zmianach.
W niniejszym tomie mamy do czynienia z odmiennymi narracjami i różnymi formami interpretacji zjawisk szeroko pojmowanej edukacji. Dialogi tu zawarte mają walory aksjologiczne i teleologiczne, lecz też pragmatyczne, jak tego wymagał pomysłodawca idei TSN – Profesor Kazimierz Denek.
Obok pytań o to, jak polepszać/zmieniać proces i wydajność edukacji, pojawiają się pytania zasadnicze: czym jest, a jaka winna być edukacja.
