Bezpieczeństwo od zarania ludzkości było przedmiotem zainteresowania człowieka, społeczeństwa i organizacji państwowych, w głównej mierze w rozmiarze doktrynalnym i poręcznym. Zapewnienie bezpieczeństwa wymagało od państwa powołania i utrzymania wielu instytucji wykonawczych z odpowiednimi kompetencjami.
Ponieważ zagrożenia bezpieczeństwa, niezależnie od ich źródeł, mogą wystąpić aktualnie w każdej sytuacji, miejscu i czasie, koniecznością jest utrzymywanie części tych wyspecjalizowanych instytucji w ciągłej zdolności do reagowania.
Instytucje te w swoich ramach do bezpośrednich działań powołują grupy dyspozycyjne, które są różnie ujmowane i interpretowane w literaturze, lecz ich wspólnym celem jest bezpośrednia, niezwłoczna ochrona i obrona społeczeństwa przed wszelkimi zagrożeniami, niezależnie czy są to grupy militarne, paramilitarne, cywilne czy ochotnicze.
Specyfiką tych grup jest to, iż ich członkami są na ogół osoby wyróżniające się poświęceniem i zaangażowaniem w realizację zadań w sytuacjach niełatwych, wymagających odwagi, poświęcenia i dyspozycyjności.
Ze względu na trudne warunki działania wymagają one oryginalnych procedur, doboru personelu i sposobów przygotowania. Jednym z szczególnie widocznych aspektów tego bezpieczeństwa jest trafne przygotowanie wszelkich podmiotów do produktywnej realizacji przypisanych im zadań.
Bezpieczeństwo było w dodatku od wieków przedmiotem poznania naukowego, lecz dopiero kilka lat temu doczekało się w Polsce wyodrębnienia jako samodzielna dyscyplina naukowa. Wydarzenie to zintensyfikowało badania naukowe związane z wszelkimi aspektami poznania naukowego bezpieczeństwa, w tym zapoczątkowało porządkowanie języka jego opisu, tworzenie specyficznych metodyk poznania, upraszczanie funkcjonowania wszelkich podmiotów bezpieczeństwa i kierowanie nimi.
Owocem tego jest liczący się dorobek naukowy związany równocześnie z aspektami teoretycznymi, jak i poręcznymi grup dyspozycyjnych. Niniejsza trzytomowa publikacja jest zarówno wyrazem samodzielnej aktywności przedstawicieli polskich środowisk naukowych, jak i tej pod auspicjami Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie posiadającej zasadniczy dorobek badawczy, szczególnie w obszarze bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Od wielu lat prowadzone są tu badania związane z wieloma aspektami bezpieczeństwa wewnętrznego państwa oraz publikuje się ich wyniki. Właśnie przygotowaniu służb dyspozycyjnych do działań w sytuacjach kryzysowych poświęcony jest niniejszy zbiór opracowań, artykułów i referatów konferencyjnych, zawierający wyniki badań znaczących ośrodków naukowych w Polsce.
Stanowi on ważny głos naukowców w rozwoju nauk o bezpieczeństwie. W niniejszym tomie przedstawione zostały poręczne aspekty przygotowania grup dyspozycyjnych państwa.
