Ochrona bezpieczeństwa i porządku stanowi nad wyraz doniosłą sferę działalności publicznej pod każdą szerokością geograficzną, będąc niezbędnym warunkiem skutecznego funkcjonowania jakiegokolwiek państwa, a także wolnej od zagrożeń egzystencji jego obywateli.
W wypełnianie tej funkcji zaangażowane są, ze względu na jej specyfikę, w głównej mierze podmioty państwowe, przy czym główny ciężar w tym zakresie spoczywa na wyspecjalizowanych formacjach (służbach) państwowych, specjalnie w tym celu powołanych.
Służby te, dla realizacji powierzonych im zadań (m.in. W drodze czynności podejmowanych przez ich unkcjonariuszy), zostały wyposażone w adekwatne instrumenty prawne i materialne, przy czym nad wyraz wyraźną rolę odgrywają, będące specyficznym atrybutem wszystkich tego typu formacji, środki przymusu bezpośredniego, a także broń palna.
używanie tych instrumentów jest potrzebne dla sprawności działań służb ochrony bezpieczeństwa i porządku, jednocześnie jednak kreuje podwyższone ryzyko ponadto niekorzystnych, niekiedy wręcz groźnych następstw.
