Zbiór przykuwających uwagę siedemnastu opowiadań, których tematyka, jak wskazuje tytuł, dotyczy w wielkiej mierze relacji kobieta – mężczyzna.
„Chwilami brzmi jak Gombrowicz w stylu pop. Innym razem ujawnia umysł pokrewny Burroughsowi. Albo także wypada niczym prekursor powieści Eco. To wszystko Michał Choromański – pisarz, który czeka na świeże odkrycie” – Rafał Księżyk („Dwutygodnik” 2017).
Pisarstwo Michała Choromańskiego (1904-1972) wspaniale przetrwało próbę czasu. Pisarz posiadł bowiem trudną sztukę nawiązywania bezpośredniego kontaktu z czytelnikiem – przyciągania jego uwagi oraz konstruowania oryginalnej, niebanalnej fabuły. Solidną stroną jego pisarstwa jest także pogłębiony portret psychologiczny bohaterów, a także aura niezwykłości i tajemniczości jaka ich otacza.
Michał Choromański (1904-1972) dzieciństwo i młodość spędził na Ukrainie. Studiował pedagogikę i psychologię, pracując przy tym w najrozmaitszych zawodach: jako korepetytor, sanitariusz i intendent szpitalny, nauczyciel rysunku i kierownik literacki klubu robotniczego. W tym czasie współpracował z prowincjonalną prasą i drukował swoje pierwsze utwory w języku rosyjskim. W 1924 przyjechał z matką i siostrą do Polski. Chory na gruźlicę kości, leczył się w Rudce i w Zakopanem, na kuracje jeździł także do Szwajcarii i Francji. Uczył się w tym czasie języka polskiego i tłumaczył na rosyjski polską poezję. Jako prozaik zadebiutował w roku 1931 powieścią „Biali bracia”, która momentalnie zyskała podziw krytyki i czytelników. Rok później publikuje swe najsłynniejsze dzieło – powieść „Zazdrość i medycyna”, która została przetłumaczona na 18 języków, a w roku 1973 powstał na jej podstawie film w reżyserii Janusza Majewskiego. Ekranizacji doczekały się także dwie inne powieści Choromańskiego: „Schodami w górę, schodami w dół” (1989), a także „Skandal w Wesołych Bagniskach” (1996). W 1939 r. Poślubił tancerkę i choreografkę Ruth Sorel, by następnie, w latach 1940-1957 doświadczyć losu emigranta – najpierw w Brazylii, potem w Kanadzie. W tym okresie nie publikował, jednak od momentu powrotu do kraju w 1957 r. Niemal co roku wydawał nową powieść albo zbiór opowiadań.
Projekt okładki: Marcin Labus
Spis opowiadań:
KOBIETA I mężczyzna
DZIWNY WYPADEK Z CHUSTKĄ
WSTYD
ROZTARGNIENIE
NIESAMOWITA HISTORIA
SPRAWOZDANIE poufnE
ŚMIERĆ CZESŁAWA GOSTYŃSKIEGO
UWIĄD
POŻYCZKA
LUDZKA RZECZ
INNE SŁOWICZE ŻYCIE
wielka DUSZA I śladowe CIAŁO
OPOWIADANIE BANALNE
OPOWIADANIE CYNICZNE
OPOWIADANIE NIEPRAWDOPODOBNE
OPOWIADANIE WARIACKIE
PRAWO MŁODOŚCI
