Książka Leszka Konarskiego znalazła się wśród 15 finalistek GRAND PRESS – Książka Reporterska Roku 2020! Historia 70 lat Nowej Huty, od 1949 roku do dnia dzisiejszego, o tych, którzy budowali socjalistyczne miasto, i tych, którzy socjalizm obalali, bez podziału na złą i dobrą władzę, o mieszkańcach i hutnikach, ich marzeniach o idealnym mieście i szczęśliwym życiu.
Ta książka to reporterska opowieść o siedemdziesięciu latach Nowej Huty – od 15 czerwca 1949 roku i wbicia łopaty w miejscu budowy pierwszego bloku mieszkalnego aż po wygaszenie 23 listopada 2019 roku ostatniego szerokiego pieca w kombinacie metalurgicznym.
Leszek Konarski historii Nowej Huty nie dzieli na czas ulepszony i gorszy. Pisze o mieszkańcach Nowej Huty i pracownikach kombinatu metalurgicznego; równocześnie o tych, którzy we wczesnych powojennych latach uwierzyli w możliwość zbudowania nieprzeciętnego miasta i miejsca pracy, i temu celowi poświęcili całe swoje życie, jak i o tych zwalczających później wypaczenia socjalizmu, którzy tych pierwszych potępili i skazali na zapomnienie.
Jedni i drudzy mieli swoje ideologie, lecz takie same pragnienia – wszyscy chcieli mieć własne mieszkania, prawidłową pracę, rodzinę i cieszyć się życiem w najefektowniejszym z miast, które sami dla siebie zbudowali.
Marzenie o szczęściu było ważniejsze aniżeli polityka. Co z tego raju zostało? Od prawie pół wieku Leszek Konarski śledzi losy mieszkańców Nowej Huty i pracowników kombinatu metalurgicznego, pisząc o nich w „Dzienniku Polskim", „Polityce", „Życiu Literackim", „Przeglądzie Tygodniowym", teraz w „Przeglądzie".
Nieodmiennie fascynowały go i fascynują nadal życiorysy tych, którzy owładnięci byli ideą zbudowania idealnego miasta, zapewniającego wszystkim szczęśliwe życie. Jako reporter kontaktował się z dyrektorami, sekretarzami partii, funkcjonariuszami związkowymi, ale spotykał się i rozmawiał przeważnie ze zwykłymi ludźmi – zarówno w ich mieszkaniach, jak i na stanowiskach pracy w hucie, w dzień, a nierzadko w trakcie nocnych zmian i wydarzeń.
Do dziś zwierzają mu się ze swoich problemów, a rzecz, która ich najistotniej boli, jak zauważa w swej książce, „to wychwalanie tych, którzy obalili tu komunizm, a brak szacunku dla tych, którzy Nową Hutę zbudowali".
LESZEK KONARSKI (ur. 1941) – dziennikarz tygodnika „Przegląd", wcześniej reporter „Dziennika Polskiego" i „Przeglądu Tygodniowego", autor sztuk teatralnych, scenariuszy filmowych. Na podstawie jego reportaży został zrealizowany serial telewizyjny Tulipan i film fabularny Czarodziej z Harlemu.
W latach 2009 i 2018 nominowany do nagrody Grand Press za najkorzystniejszy news w polskiej prasie. W lutym 2020 roku Nowa Huta zajęła pierwsze miejsce w rankingu na najlepszą europejską dzielnicę mieszkaniową, przeprowadzonym wśród czytelników brytyjskiego dziennika „The Guardian".
spośród społecznych i architektonicznych atutów tej dzielnicy Krakowa największe podziw czytelników pisma wzbudziły: efektowność i wygoda zagospodarowania miejskiej przestrzeni, wszechobecna zieleń, najróżniejsze możliwości spędzania wolnego czasu,także oryginalność wysokiej klasy zabytków socrealizmu.
„The Guardian" w komentarzu do tego werdyktu wspomina też o walorach historycznego centrum Krakowa, lecz zaprasza głównie do Nowej Huty, dawnego „robotniczego raju", którego założenie urbanistyczne, a zwłaszcza znaczne, zacienione aleje zapewniają rzadko już spotykany w sporych metropoliach komfort luźnego poczucia rozległości miejskiej przestrzeni.
