Każda jednostka należąca do sektora finansów publicznych musi przeprowadzić okresową inwentaryzację wszystkich komponentów majątkowych.
Zaniechanie przeprowadzenia lub rozliczenia inwentaryzacji albo przeprowadzenie albo rozliczenie inwentaryzacji w sposób niezgodny z przepisami ustawy o rachunkowości jest naruszeniem dyscypliny finansów publicznych.
W publikacji na licznych przykładach podano wskazówki dobrego przeprowadzenia inwentaryzacji (obowiązkowych i doraźnych) – od zaplanowania, przez prowadzenie, po rozliczenie i zakończenie. Wyznaczono rozwiązania ergonomicznych problemów przeprowadzania inwentaryzacji za pomocą technik informatycznych, ze szczególnym uwzględnieniem technik przeprowadzania spisów z natury przy wykorzystaniu sczytywania danych zawartych w kodach paskowych i etykietach kodowanych elektromagnetycznie.
Książka w założeniu ma słzastosować pomocą w takim zorganizowaniu przebiegu inwentaryzacji – prowadzonych metodami spisu z natury oraz potwierdzania i weryfikacji sald elementów aktywów i pasywów – żeby procesy te przebiegały szybko, wydajnie i efektywnie. Może słwykorzystać także jako baza do przeprowadzania szkoleń przedinwentaryzacyjnych dla członków komisji inwentaryzacyjnej, osób materialnie odpowiedzialnych, a także pracowników księgowości i innych komórek zaangażowanych w cykl inwentaryzacji.
dodatkowo można skorzystać z zamieszczonych wzorów dokumentów inwentaryzacyjnych – podano skrupulatne instrukcje i przykłady ich wypełniania.
Dopełnienie całości stanowią – poprzedzone komentarzem Autorki:
● nowe stanowisko Komitetu kanonów Rachunkowości w sprawie inwentaryzacji drogą spisu z natury zapasów tworzyw, towarów, wyrobów gotowych i półartykułów – w stanowisku przedstawiono prawidłowe praktyki i wskazówki sprzyjające prawidłowej i efektywnej inwentaryzacji zapasów, obejmujące sprawy związane z przygotowaniem, przeprowadzaniem, rozliczaniem i dokumentowaniem spisów z natury;
● nowy Krajowy standard Rachunkowości nr 11 – „Środki trwałe" – standard odnosi się do zasad ewidencji i inwentaryzacji środków trwałych na potrzeby prowadzenia rachunkowości jednostki. W przypadku jednostek, które postanowiły stosować KSR 11 w swojej polityce rachunkowości, postanowienia standardu mają użycie po raz pierwszy do sporządzania sprawozdania finansowego za rok obrotowy inicjujący się od 1 stycznia 2017 r., natomiast w sytuacji jednostek, które nie postanowiły o używaniu KSR, nowy standard powinien słwykorzystać pomocą przy ustalaniu (nowelizowaniu) ich polityk rachunkowości, w szczególności w zakresie przeprowadzania inwentaryzacji środków trwałych metodami spisu z natury i weryfikacji danych wykazanych w księgach rachunkowych z dokumentacją źródłową.
Izabela Motowilczuk – magister administracji, były wieloletni inspektor kontroli gospodarki finansowej w regionalnej izbie obrachunkowej, autor licznych publikacji z zakresu finansów i rachunkowości jednostek sektora publicznego, ze szczególnym uwzględnieniem samorządowych jednostek organizacyjnych.
