Pochwała litości. rzecz o wspólnocie (e-book) Wydawnictwo uniwersytetu jagiellońskiego

Pochwała litości. Rzecz o wspólnocie to traktat antropologiczny, w którym autor prowadzi czytelnika aż do granicy języka filozoficznego, mierzącego się z dramatem ludzkiej egzystencji nie po to, by zagłuszyć ją słowami, ale po to, żeby przygotować człowieka na mądre i milczące wejrzenie w otchłań irrealnego, przed-logicznego istnienia ludzkiej wspólnoty. Ta wspólnota na swym pierwotnym, archaicznym poziomie jest „lita", czyli jednorodna, a poprzez to wolna jeszcze od struktur społecznych, idei moralnych, a choćby uczuć. Bardzo trudno ją dojrzeć – tak jak trudno jest wykryć kosmiczne promieniowanie tła. A jednak nie jest to niemożliwe. „Aktualność i humanistyczna wymowa to parametry dystynktywne książki Jana Hartmana. Jeśli uwzględnić obszerność podjętej przez autora problematyki, sprawność, z jaką prowadzi on swój wywód, i wnikliwość, która stanowi uderzającą aurę całego przedsięwzięcia, to zaiste trzeba powiedzieć, że oto do dłoni czytelnika trafia niepokaźny znaczny traktat! Pro forma tylko można dodać – Hartman jest przecież doświadczonym autorem, posiadającym na koncie niemało publikacji – iż jego książka, oprócz tego, że ma istotną wagę merytoryczną, jest doskonale napisana". Z recenzji prof. Krzysztofa Matuszewskiego Litość jest prosta i słaba, zawsze oddana temu, nad czym moje ja się lituje, a poprzez to niepodatna na zredukowanie i zdefiniowanie. Jako słabe dobro wymyka się totalności. W litej jedności objętych moją i wzajemną litością wzrasta gotowość na śmierć, zapomnienie, pominięcie w chwale zbawienia. Struchlała i zastygła w litości wspólnota wykluczonych ze zbawienia doświadcza wolności-ku-śmierci, najistotniej radykalnego gestu ludzkiej autonomii i solidarności ze wszystkim, co zostało z triumfującego dobra-ku-korzystnu wykluczone. Fragment książki