Książka jest skutkiem wielu lat analiz i doświadczeń. Po licznych pobytach w Jemenie autorka zauważyła potrzebę opisania dialektu środkowego Jemenu, zwracając uwagę na brak albo niedostateczny opis regionu.
Nie chciała zajmować się wyłącznie dialektami, które mają już liczne publikacje, m.in. Dialekt Sany, Adenu czy Taizu. Jej celem było ukazanie dialektu, który doczekał się tylko jednej publikacji Jemeńczyka Mohammeda Aš-Šamāriego Lahja Ḫubān.
Dirāsa Luġawiya. Częsta występowanie wśród Jemeńczyków, sprawiła, że zainteresowała się jeszcze zjawiskiem mieszania się dialektów w ramach jednej wypowiedzi. To spowodowało zgłębienie wiedzy na temat tzw.
code mixing i motywacji społecznych mających wpływ na takie zjawisko.
