Zasada bezpośredniości wyborów w polskim prawie wyborczym ma status podstawowej zasady prawa rządzącej wyborami. Jednak choć od początków II RP ma rangę konstytucyjną, trudno twierdzić, że została jednoznacznie zdefiniowana, a jej treść stanowi pojęcie zastane.
Nigdy nie istniała legalna definicja pojęcia zasady bezpośredniości. W ujęciu doktryny na dodatek nie można mówić o jednolitym jej rozumieniu. Z zasady powtarzanym elementem wyjaśniającym pojęcie jest wybieranie przez wyborców swych przedstawicieli wprost oraz zgodne przeciwstawianie jej wyborom pośrednim.
Konieczność wystąpienia jednostopniowości wyborów, żeby można było mówić o ich bezpośredniości, to najmniej kontrowersyjna jej konsekwencja. Spór o znaczenie osobistego głosowania dla istoty zasady nie został zaś zakończony choćby wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2011 roku.
Książka demonstruje zagadnienia związane z najszerszym rozumieniem zasady bezpośredniości w uporządkowany i usystematyzowany sposób. Stanowi próbę odpowiedzi na pytania o to, czy zasada bezpośredniości sprowadza się wyłącznie do przeprowadzania wyborów jednostopniowych i jakie są jej relacje z instytucjami osobistego i imiennego głosowania.
