Umiejętności interpersonalne są̨ w dzisiejszych czasach tak samo ważne jak wiedza specjalistyczna. Zdolność nawiązywania i utrzymywania kontaktów z innymi ludźmi to bardzo istotna cecha, która pomaga nam poruszać się w sytuacjach społecznych i kształtować komunikację w zadowalający nas sposób.
Przedmiotem niniejszego opracowania uczyniono doskonalenie umiejętności interpersonalnych w pracy wychowawczej oraz metody i techniki pracy z dziećmi w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. W pracy podjęto próbę̨ ukazania zależności i konsekwencji między umiejętnościami komunikacyjnymi wychowawców a efektywnością̨ użytkowanych przez nich metod i technik w pracy z dziećmi w placówkach opiekuńczo-wychowawczych.
Celem publikacji stało się̨ zatem: uporządkowanie zagadnień odnoszących się do wybranej problematyki, ukazanie specyfiki placówek opiekuńczo-wychowawczych, form wspomagania rozwoju dzieci w placówce wsparcia dziennego, przybliżenie metody dialogu motywującego w pracy z dziećmi i młodzieżą̨ czy treningu umiejętności kontaktu bez przemocy i zastępowania agresji.
dodatkowo widocznym było zaprezentowanie metod i technik wspomagania rozwoju dziecka z problemami emocjonalnymi i zaburzeniami zachowania. Omówione tutaj zagadnienia z zakresu komunikacji interpersonalnej w pracy z dziećmi, mogą posłużyć jako podstawa praktycznej wiedzy używanej poprzez wychowawców placówek opiekuńczo-wychowawczych.
Autorzy mają też nadzieję, że niniejsza publikacja pogłębi refleksję nad postawami wychowawczymi oraz doprowadzi do bardziej świadomego wykorzystywania ich wpływu w działaniach wspomagających rozwój najmłodszych a przede wszystkim podniesie wydajność szeroko rozumianej pracy wychowawczej.
