W moim przekonaniu recenzowana praca naukowa stanowi cenne opracowanie z zakresu resocjalizacji, którego odbiorcami będą: funkcjonariusze penitencjarni, kuratorzy sądowi, terapeuci, pedagodzy resocjalizacyjni, psycholodzy, kryminolodzy, prawnicy i studenci wielu kierunków studiów i pracownicy naukowi.
Takie duże grono Czytelników wynika z wszechstronnie ukazanej problematyki resocjalizacji przestępców i nieletnich. Odbiorcy zaspokoją swoje wielorakie potrzeby poznawcze. Uzyskają podstawową wiedzę albo utrwalą ją w zakresie terminologii stosowanej w naukach społecznych.
Poza tym będą mieli okazję do pogłębionej refleksji nad zjawiskami powiązanymi z: nieprzystosowaniem społecznym, niedostosowaniem społecznym, wykolejeniem społecznym i zaburzeniami w zachowaniu i emocjonalnymi.
Praktycy skorzystają zapewne z tzw. Dobrych praktyk dotyczących: karania, terapii i resocjalizacji, wybierając najkorzystniejsze rozwiązania. Fragment recenzji 1 Problematyka resocjalizacji wciąż stanowi obszar wielu dyskusji, właściwie w pokaźnej mierze sprowadzających się do wskazywania jej wad i ograniczeń.
Redaktorki tomu dobrały teksty konstytuujące publikację w taki sposób, aby odzwierciedlić złożoność tego procesu, czyli pokazać w obiektywny sposób jego wady i mocne strony. W dodatku Czytelnik może prześledzić cały ciąg podejmowanych działań od karania przez podejmowanie stosownych działań resocjalizacyjnych po mocne działania, czyli terapię, wsparcie i readaptację.
Ujęcie takie jest w pełni nowatorskie, ponieważ nie tylko prezentuje zagadnienia związane z procesem resocjalizacji,powiększa jego postrzeganie o środki leczniczo-terapeutyczne, które w konsekwencji przekładają się na readaptację do środowiska zewnętrznego.
Fragment recenzji 2
