Celem publikacji jest próba przedstawienia kompetencji komunikacyjnej dzieci wysokofunkcjonujących ze spektrum autyzmu. Książka podzielona jest na dwie części: teoretyczną i poręczną. Część teoretyczna składa się z trzech rozdziałów.
W pierwszym z nich starano się odpowiedzieć na pytanie czym jest autyzm, zgodnie z najnowszymi ustaleniami badaczy. Kolejny rozdział traktuje o kompetencji komunikacyjnej oraz kompetencji językowej. Przedstawiono tu periodyzację rozwoju mowy dzieci.
Dokonano porównania rozwoju kompetencji językowej i komunikacyjnej dzieci neurotypowych oraz ze spektrum autyzmu. Trzeci rozdział wyjaśnia czytelnikowi czym jest teoria umysłu i jaki ma związek z kompetencją komunikacyjną.
Każdy z powyższych rozdziałów został wzbogacony o przykłady potwierdzające teoretyczne założenia, pochodzące z literatury i doświadczeń zawodowych autorów w terapii z dziećmi z autyzmem. W części praktycznej zawarto dwa ostatnie rozdziały.
W rozdziale czwartym przeanalizowano 15 rozmów z wysokofunkcjonujacymi dziećmi z autyzmem. Teoretyczną bazą tych badań stały się teorie z zakresu pragmalingwistyki: teoria aktów mowy Johna L. Austina, rozwijana przez Johna R.
Searle’a, oraz zasada kooperacji Paula Grice’a. Rozdział piąty powstał w wyniku kompilacji założeń pragmalingwistycznych związanych z zasadą kooperacji i implikatur Grice’a oraz teorii umysłu i wynikających z niej procesów mentalizowania.
Książka adresowana jest do wszystkich zainteresowanych zagadnieniem autyzmu, a istotnie kompetencją komunikacyjną dzieci z ASD: teoretycznymi podstawami badań pragmalingwistycznych i funkcjonalnymi wnioskami, jak można te wyniki wykorzystywać w praktyce logopedycznej i psychoterapeutycznej.
