Dwadzieścia pięć lat temu, l października 1988 roku, w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie zapoczątkowano program magisterskich studiów socjologicznych o specjalności praca socjalna.
Był to pierwszy polski program akademicki, w ramach którego praca socjalna została oficjalnie wskazana i nazwana. Precyzyjnie ćwierć wieku później program ten został zakończony, a nasz Instytut zmierza do otwarcia kompletnie odrębnego magisterskiego programu studiów w dyscyplinie pracy socjalnej.
Inaczej mówiąc, w ciągu owych dwudziestu pięciu lat socjologia i praca socjalna były u nas w pewnym formalnym, instytucjonalnym edukacyjnym związku, a wkrótce będą występowały w przychylnym „sąsiedztwie", opartym na dotychczasowych doświadczeniach, przemyśleniach i pragnieniach.
Jesteśmy i zapewne będziemy socjologiczno-socjalni, ale to wyodrębnienie pracy socjalnej z myślą o naszych uniwersyteckich partnerach reprezentujących pokrewne dyscypliny, o naszych studentach, wreszcie - co wyjątkowo ważne - o zobowiązaniach wobec społeczeństwa, którego jesteśmy częścią i któremu służymy, staje się oczywiście dodatkowym wyzwaniem.
Niniejsza książka ma więc nieco symboliczną wymowę, ponieważ pojawia się w czasie, gdy - mówiąc nieco metaforycznie -jedna historia się kończy, a druga początkuje. Ma ona jednocześnie charakter zespołowy, gdyż taka w swojej istocie jest ta problematyka, i odzwierciedla jednocześnie mnogość, jak i współdziałanie w obszarze, o którego znaczeniu jesteśmy przekonani.