Rozwój techniki i infrastruktury, wzrost siły i zasięgu ognia, a także ewolucja społeczeństwa i ograniczenie liczebności sił zbrojnych wywołują zmiany uwarunkowań prowadzenia działań bojowych. W monografii podjęto próbę zdefiniowania kierunków rozwoju budowy zapór inżynieryjnych z uwzględnieniem ich skuteczności i przydatności w przyszłych działaniach bojowych, a zwłaszcza manewrowych,, a także określenia środków i metod do ich możliwie najskuteczniejszego rozpoznawania i pokonywania.
Rozpoznanie zapór, w głównej mierze zapór minowych, jest w tym aspekcie zagadnieniem wyjątkowo znacznym, a szybki rozwój techniki buduje dużo nowych możliwości. W tym zakresie na szczególną uwagę zasługują roboty i drony.
ponadto w tematyce pokonywania zapór można zaobserwować wyraźną tendencję do robotyzacji. Wykonanie przejść w zaporach inżynieryjnych jest jednak zadaniem złożonym i wymaga wykorzystania kilku wzajemnie uzupełniających się urządzeń, dysponujących różnorodnymi narzędziami i osprzętami.
Przeprowadzone analizy wskazują, że nadszedł już czas na opracowanie nowych koncepcji rozwoju zdolności pokonywania zapór inżynieryjnych, wykorzystujących ugrupowania zdalnie sterowanych robotów i dronów.
