Publikacja składa się z czterech rozdziałów. W pierwszym rozdziale znalazły się rozważania określające reżimy hybrydalne: próby ujęcia kategorii czy analiza podejścia polskich i zagranicznych badaczy. Rozdział kolejny dotyczy oceny trafności konstrukcji narzędzia badawczego, opartej na analizie ustalonych dla niego wskaźników (alternacja władzy, podział władzy, pluralizm polityczny i aktywność polityczna).
W tym miejscu także dokonano konstrukcji skali pomiarowej, która posłużyła do weryfikacji, czy dany reżim można określić jako hybrydalny. Rozdział trzeci i czwarty prezentują badania empiryczne na przykładzie systemów politycznych Ukrainy i Rosji w latach 2000-2012.
Dowodzą, że wypracowane założenia na poziomie teoretycznym znalazły swoją weryfikację na poziomie empirycznym. W ten sposób określony obszar analizy i przyjęty model struktury pracy wydaje się uzasadniony w odniesieniu do celu pracy i postawionych celów i hipotez badawczych.
Ich rozstrzygnięcie nadało bowiem szansę na stworzenie syntetycznego opracowania, które w ramach empirycznych badań nad reżimami hybrydalnymi mogłoby w przyszłości stać się podstawą do dalszych gruntownych badań nad postrzeganiem reżimów hybrydalnych.
