Obywatele chcą poprzez głosowanie wyrazić to, co dla nich ważne, kandydaci chcą zdobyć mandat, przywódcy partii walczą o władzę – wybory są grą, w której każdy zmierza do własnych celów. Ta gra ma swoje formalne reguły, narzucane przez system wyborczy.
Ma jednak także zasady niepisane – powstają one tam, gdzie stałe wzory społecznych dążeń wciskają się w ramy nadane poprzez prawo. Niepisane zasady mogą się rozmijać z zamysłem ustawodawcy, potoczną wiedzą czy nawet zdrowym rozsądkiem.
Dzieje się tak, jeśli formalne reguły nie pasują do społecznych wyobrażeń. Nieuchronnie powstają wtedy złudzenia – jedne mniej, inne bardziej destrukcyjne. Książka ta jest dogłębnym studium polskiego systemu wyborczego, prezentującym takie właśnie złudzenia.
Praca od początku uderza swoją oryginalnością. Choć Autor bez wątpienia jest należycie obeznany z literaturą przedmiotu, nie epatuje teorią, co nierzadkie w pracach naukowych, lecz używa jej jako ergonomicznego narzędzia analizy.
Jego ambicję stanowi kwestionowanie utartych sądów na temat polskiej ordynacji. Praca ta jest nie tylko konkretnym i pod wieloma względami pionierskim dziełem naukowym, ale także ważnym wkładem w dyskusję publiczną na temat polskiego systemu wyborczego".
Z recenzji dr hab. Artura Wołka
