Niniejsza publikacja składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy z nich pokazuje ewolucję idei całożyciowego uczenia się na przestrzeni dziejów, począwszy od starożytności aż po XX wiek. W kolejnym rozdziale przestawiono krótką charakterystykę Pokolenia Z (2.0 generation), a także powiązanych z młodzieżą nowych trendów w edukacji, które pojawiły się w całożyciowym uczeniu się po wynalezieniu Internetu.
W rozdziale trzecim zobrazowano rozmiary, strategie i uwarunkowania edukacji dorosłych i kształcenia ustawicznego. W tej części pracy przedstawiono też główne założenia dotyczące obszarów, zadań i funkcji całożyciowej edukacji dorosłych.
Ostatni rozdział prezentuje ludzi starzejących się i starych w procesie uczenia się z życia i całożyciowej autokreacji, traktowanej jako proces wewnętrzny, zdolność człowieka do kierowania własnym rozwojem i dochodzenia do zmiany na drodze stawania się gotowym do pełnienia różnorakich ról.
